اثر تن آرامی بر نشانه های جسمی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

زمینه و هدف : بیماری مولتیپل اسکلروزیس یک بیماری التهابی مزمن و اتوایمون است که منجر به ناتوانی های پیشرفته و سبب کاهش فعالیت های روزانه و عملکرد فرد می شود. این بیماری با طیف وسیعی از نشانه های جسمی بروز می یابد. این مطالعه به منظور تعیین اثر تن آرامی بر نشانه های جسمی زنان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش بررسی : در این کارآزمایی بالینی 50 زن مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس به صورت تصادفی در دو گروه 25 نفری کنترل و مداخله قرار گرفتند. در گروه مداخله تکنیک تن آرامی (ترکیبی از تکنیک جاکوبسن و بنسون) طی 4 هفته، دو بار در هفته به مدت 40 دقیقه برای هر بیمار انجام شد. گروه کنترل تحت دریافت مراقبت و درمان های معمول دارویی طبق دستور پزشک معالج قرار گرفت. داده ها بااستفاده از مقیاس سنجش شدت خستگی (fss) و مقیاس عددی درد (nrs) قبل، بلافاصله و دو ماه بعد از انجام مطالعه در گروه ها جمع آوری شد. یافته ها : میانگین نمره شدت خستگی در سه بار اندازه گیری (قبل، بلافاصله و دو ماه بعد از مداخله) یکسان نبود و روند زمانی بر نمره شدت خستگی موثر بود (p<0.05). قبل از مداخله تفاوت آماری معنی داری بین میانگین نمره خستگی دو گروه یافت نشد؛ اما بلافاصله بعد از مداخله و دو ماه پس از مداخله میانگین نمره خستگی به طور معنی دار کمتر از قبل بود (p<0.05). میانگین نمره شدت درد در سه بار اندازه گیری یکسان نبود و روند زمانی بر نمره شدت درد موثر بود (p<0.05). میانگین نمره شدت درد به مرور زمان در گروه تن آرامی نسبت به گروه کنترل کاهش بیشتری داشت. هر چند میانگین نمره شدت درد بین دو گروه قبل، بلافاصله و دو ماه پس از مداخله تفاوت آماری معنی دار نداشت. نتیجه گیری : تکنیک تن آرامی به عنوان یک روش کم هزینه، ایمن و ساده در کاهش خستگی و درد بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس موثر است.